Mijn favoriete series van 2020
Hoewel het bioscoopprogramma grondig ontregeld werd door de coronapandemie van dit jaar, had dit weinig effect op de televisie- en online-series die dit jaar zijn uitgekomen. Door de crisis hebben we met zen allen onze streamingdiensten nog wat grondiger leren kennen, en ook de lancering van Disney+ in ons land heeft ons nogmaals een nieuwe bron van mogelijk entertainment gegeven. En algemeen was het dan ook een goed jaar voor series, met enkele sterke tweede seizoenen voor terugkerende reeksen, maar ook enkele interessante nieuwe verhalen die ons voor meerdere uren of dagen hebben kunnen intrigeren. Uit dit hele gamma entertainment heb ik mijn tien favoriete reeksen van het jaar geselecteerd, en allemaal ook te bekijken vanuit ons land. Dat betekent dat in deze lijst geen series van HBO MAX of Hulu te vinden zijn, aangezien deze niet van bij ons te bekijken zijn.
Als fan van de originele film en een goed sci-fi verhaal, keek ik dus zeker uit naar Snowpiercer. Met een grotere focus op het sociologische gedeelte, en meer tijd om de wereld van de trein uit te bouwen, wist deze reeks zeker niet teleur te stellen. Een fantastische mini-serie was dan weer Hollywood van schrijver Ryan Murphy, een must-watch voor iedereen geïnteresseerd in het Hollywood van weleer. Net als bij al zijn reeksen brengt Murphy ook hier de nodige relationele diversiteit, en kritiek op een oudere manier van denken, met tegelijkertijd een zeer entertainend verhaal. Bij The Umbrella Academy zitten we ondertussen al aan het tweede seizoen, en net als voordien bracht de reeks spetterende actie met een gloednieuw mysterie. Het zijn de interacties tussen cast en personages die deze reeks nog altijd zo plezant maken. Ook van Sex Education kregen we dit jaar een tweede seizoen. Deze reeks blijft imponeren met verhalen die de dogma’s rond sex en relaties proberen te verbreken, en deze keer behoorde daar ook een plot rond de aanranding van vrouwen bij. Toch blijft de reeks succesvol de diepe thema’s combineren met entertainment. Het zijn uiteindelijk vooral de mini-series die blijven scoren, zoals het nieuwe Lovecraft Country met een compleet Afro-Amerikaanse cast. Dit sci-fi verhaal, gesitueerd in het Amerika van de jaren vijftig, combineert sociale kritiek met een spannend verhaal geïnspireerd op de monsters van HP Lovecraft.
Misschien wel het meest emotionele verhaal, The Haunting of Bly Manor is de tweede reeks in de horror anthologie van Mike Flanagan. De serie is misschien minder eng dan haar voorganger, maar haar diepe verhaal en relaties maken het misschien wel de beste reeks van het jaar. Bij The Crown zijn we ondertussen aangekomen aan het vierde seizoen, en na een wat minder derde seizoen, heeft de reeks terug wat tanden. Het verhaal rond de Queen zelf is misschien niet meer zo interessant, de introductie van figuren als Margaret Thatcher en Princess Diana brengt terug leven in de brouwerij. Soms weet je echter nooit welke reeksen succesvol zullen zijn, zoals het geval was bij The Queen’s Gambit. Dit fictieve verhaal rond een schaak-wonderkind wist spanning te brengen aan een spel dat voordien weinig mensen interesseerde, en te combineren met een intrigerend persoonlijk verhaal rond succes. Misschien wel de serie waar de meeste mensen naar uit keken, was het tweede seizoen van The Mandalorian op het recent geïntroduceerde Disney+. Deze keer was het verhaal nog meer verbonden met de rest van het Star Wars universum, en wist zo naast een pakkend verhaal tussen Mando en The Child ook heel wat onvergetelijke momenten te creëren. De laatste reeks uit de lijst is nog niet helemaal afgelopen, maar behoort nu al tot mijn top tien. Star Trek Discovery weet zelfs in haar derde seizoen nog te verbazen met sociaal relevante verhalenlijnen en spectaculaire actie.
Natuurlijk zijn er vele reeksen die de top tien juist niet wisten te halen. Zo was The Undoing een zeer intrigerend moordmysterie dat mij met enkele sterke performances wist vast te houden tot en met de laatste aflevering. The Right Stuff was dan weer een prachtige reeks voor iedereen, die net zoals mij, geïnteresseerd is in ruimte-exploratie en haar geschiedenis. Het verhaal mocht dan wel niet heel revolutionair zijn, het amusement was er toch. Een man die maar werk blijft produceren, is Ryan Murphy, en het verbaasd dus niet dat met The Politician er nog een reeks van hem zweeft rond de top tien. Net als het eerste seizoen blijft dit verhaal fascineren, iets dat hoofdzakelijk te danken is aan de figuur van Ben Platt. Lachen kun je ook zeker doen met Truth Seekers, een reeks van het legendarische duo van Simon Pegg en Nick Frost. Met toch nog enkele enge momenten, was het plezant om deze twee terug samen aan het werk te zien. Toch zien we dat de focus in de veertien voorgaande series voornamelijk Engelstalig is, waardoor ik zeker Barbarians wil vermelden. Deze reeks in het Latijns en Duits, brengt spanning en politieke intrige naar de Germaanse stammen tijdens de Romeinse overheersing, en doet dit bijzonder goed.
Met al vijftien aan te raden series, en een hele hoop die dit artikel niet gehaald hebben, zijn er toch nog enkele die het jaar gekleurd hebben, maar waar ik uiteindelijk niet aan geraakt ben. Het tweede seizoen van The Boys komt er na een fantastisch eerste seizoen, en ik kan niet wachten om te zien welke gestoorde dingen er in dit seizoen te wachten staan. Net als The Boys is ook His Dark Materials al toe aan haar tweede seizoen, waarbij ik hoop om nog meer te zien van de vele werelden en personages waarnaar gehint werden in het eerste seizoen. The Great en What We Do In The Shadows zijn beide te zien via Hulu, een streamingdienst die nog niet beschikbaar is bij ons. Toch kan ik niet wachten om mijn handen te krijgen aan deze tweede zeer verschillende, maar hilarische series. En ten laatste is er de HBO serie Perry Mason. Ik hou wel van een goede, donkere detective-serie, en deze reeks, geproduceerd door Robert Downey jr., lijkt dat plaatje perfect te passen.
Tijdens dit vreemde jaar hebben we nog maar eens kunnen ondervinden hoeveel er wel niet uitgebracht wordt doorheen een jaar op televisie, of een streamingdienst. In dit artikel staan twintig series opgelijst, maar er waren er zoveel meer die in aanmerking kwamen, of juist helemaal niet. Naast de vele tegenvallende verhalen, zit er dus ook altijd wel iets tussen dat jouw persoonlijk weet te entertainen of emotioneel te raken. Ook al kijken we graag naar uit naar dat volgende seizoen, of de nieuwste intrigerende reeks, het is altijd goed om eens terug te kijken, en dankbaar te zijn voor wat we dit jaar allemaal hebben mogen bekijken.
Wat was jouw favoriete serie van 2020?
Laat het weten in de comments
