Academy Awards voorspelling | Deel 1 - Kortfilms en technische categorieën

In 2020 waren de Oscars, en de fantastische overwinning van Bong Joon-ho en Parasite, een van de laatste grote evenementen voor zowat de hele wereld in lockdown ging. Wat volgde was misschien een van de moeilijkste jaren voor de filmindustrie van de voorbije decennia. Natuurlijk was het financieel moeilijk, maar ook leek het alsof veel films ook gewoon niet in de bioscoop zouden kunnen verschijnen voor de gebruikelijke awards. Maar zelfs met een gedeeltelijk openen van de bioscopen in de VS, zat er niets anders op dan het award-seizoen met enkele maanden uit te stellen, en hopen dat er genoeg films in aanmerking zouden komen. Nu twee maanden later dan normaal het geval zou zijn, krijgen we dit weekend, in de nacht van zondag op maandag, dan toch de climax van het awardseizoen in Hollywood, met een opvallend degelijke selectie.

Om niet elke week dezelfde namen te herhalen, maak ik dan ook enkel een overzicht van de Oscars, en niet elke award-show die de voorbije maand gehouden is. In mijn overzicht onderscheid ik twee soorten: een persoonlijke favoriet en een realistische favoriet. Zoals de naam al aangeeft, geeft de persoonlijke favoriet weer welke film of persoon ik persoonlijk de categorie graag zie winnen. De realistische favoriet geeft dan weer welke film of persoon ik denk dat de award effectief gaat winnen. Deze twee komen dan ook niet altijd overeen. Er is natuurlijk geprobeerd om zoveel mogelijk genomineerde films te bekijken, maar toch is dit niet gelukt omwille van tijd, of omdat de betreffende gewoon niet beschikbaar was.

Short Film (Animated)

Van de vijf genomineerde, geanimeerde kortfilms van dit jaar, kies ik er persoonlijk If Anything Happens I Love You eruit. De zeer simpele maar betekenisvolle film weet uiteindelijk een zeer moeilijk thema voor de VS op een zeer impactvolle manier weer te geven, iets dat ook de Academy waarschijnlijk zal appreciëren. Genius Loci en Opera waren voor mij dan weer wat te experimenteel. Burrow en Yes-People zijn allebei echter ook zeker de moeite waard.

Persoonlijke favoriet: If Anything Happens I Love You (Netflix)

Realistische favoriet: If Anything Happens I Love You (Netflix)

Short Film (Live Action)

Met een hele reeks kortfilms over vrij zware onderwerpen is het moeilijk om een keuze te maken tussen al deze pakkende verhalen. De film die ik hier uit neem als mijn favoriet, is Feeling Through. De film haalt tegelijk het vergeten thema van gehandicapte mensen, en dan hier vooral doof-blinden, aan, maar weet uiteindelijk toch zeer positief te zijn. Ik heb het gevoel dat de Academy eerder gaat kiezen voor Two Distant Strangers. Deze kortfilm over geweld van de politie tegenover zwarte mensen ligt voor mij wat in hetzelfde hoekje als Them, en is er misschien een beetje te vroeg gekomen. Toch is het waarschijnlijk een film waarmee Hollywood zich graag op de schouders klopt dat ze toch iets hebben gedaan.

Alle live action kortfilms zijn momenteel hier te bekijken via Zed vanuit je Zetel in een handige compilatie

Persoonlijke favoriet: Feeling Through

Realistische favoriet: Two Distant Strangers

Documentary (Short Subject)

Tussen deze documentaire kortfilms zien we ook voornamelijk films die nogal zware thema’s aanhalen. Hunger Ward is de enige film uit deze selectie waar ik niet de mogelijkheid heb gehad om het te bekijken. Colette is dan weer een mooi verhaal over de Tweede Wereldoorlog, maar kon mij niet per se vasthouden met enkele minder interessante personen. A Concerto is a Conversation bevat eveneens een prachtig verhaal, maar miste die impact een beetje. De keuze viel uiteindelijk tussen Do No Split en A Love Song for Latasha. De Academy zal waarschijnlijk kiezen voor de tweede, omdat het zichzelf graag ziet als sociaal bewust, én omdat ze China misschien niet tegen zich willen keren. Persoonlijk was Do No Split die mij het meest wist te overtuigen, met A Love Song for Latasha als een dichte tweede, voornamelijk omwille van een iets minder visuele aanpak voor mij.

Persoonlijke favoriet: Do Not Split (Youtube/Vimeo)

Realistische favoriet: A Love Song for Latasha (Netflix)

Visual Effects

Alle vijf genomineerden hebben natuurlijk fantastische visual effects, wat de keuze moeilijk maakt. Mulan en The One and Only Ivan waren allebei toch wat mindere films waar de effects en de film niet altijd dezelfde taal spraken. The Midnight Sky is dan weer een film waarbij de effecten misschien wat minder zichtbaar waren. Persoonlijk viel mijn keuze tussen Love and Monsters en Tenet, twee fantastische films van het voorbije jaar die iet echt goed genoeg zijn voor de grote categorieën. Persoonlijk geef ik de Oscar dan ook aan Love and Monsters, omdat de film toch een zekere erkenning verdient, met effects die voor een fantastisch uitgewerkte wereld zorgen. Toch denk ik dat de award uiteindelijk naar Tenet gaat gaan, als toch een van de meest spectaculaire films van het voorbije jaar, en de liefde van Hollywood voor Christopher Nolan.

Persoonlijke favoriet: Love and Monsters (Netflix)

Realistische favoriet: Tenet

Film Editing

In deze categorie vragen we ons af hoe het verhaal uiteindelijk na het filmen geconstrueerd is, na het schrijven en het filmen de laatste kans om veranderingen in het verhaal aan te brengen. Als eerste heeft The Trail of the Chicago 7 weinig speciaals om handen. Nomadland is dan weer een fantastische film en goed ineengezet, maar wat simpeler qua editing tegenover andere films op deze lijst. Promising Young Woman en Sound of Metal zitten ook allemaal fantastisch ineen, maar het is The Father dat er toch bovenuit steekt. De manier waarop dit verhaal van een dementerende man in elkaar is gestoken, met deze unieke perceptie van tijd, en de performance van Anthony Hopkins in het licht zet, is gewoon formidabel.

Persoonlijke favoriet: The Father

Realistische favoriet: The Father

Production Design

Als ik denk aan de “Production Design” van een film, gaan mijn gedachten direct uit naar de grootsheid en schaal van Tenet. Als een voorzichtige fan van deze nieuwste van Christopher Nolan, verdient deze film toch enige erkenning voor het spektakel dat het op het scherm heeft kunnen krijgen. Toch denk ik niet dat deze pogingen uiteindelijk beloond gaan worden. De Oscar gaat waarschijnlijk gaan naar Mank, ofwel met een kleinere kans naar Ma Rainey’s Black Bottom, vooral omdat Hollywood nogal veel houdt van Hollywood, en hou het eigen verleden in beeld wordt gebracht.

Persoonlijke favoriet: Tenet

Realistische favoriet: Mank/Ma Rainey’s Black Bottom (Netflix)

Cinematography

Na het bekijken van alle kandidaten voor deze categorie, steekt er eigenlijk maar één film bovenuit voor mij. Nomadland is een film die het op een bepaalde manier met hebben van cinematografie, met de prachtige en serene manier waarop deze wereld van nomaden in beeld is gebracht. Hetzelfde kan natuurlijk gezegd worden over News of the World, maar deze film mist de emotie die Zhao en Joshua James Richards naar hun film wisten te brengen. De enige die Nomadland wat uitdaagt is Mank, zeker met de manier waarop de stijl van de jaren dertig gereconstrueerd is voor deze film.

Persoonlijke favoriet: Nomadland

Realistische favoriet: Nomadland

Costume Design

Emma. mag dan wel niet genomineerd zijn voor de grote film categorieën, op het vlak kostuums staat het voor mij boven de rest. Europese, en dan vooral Britse, historische kostuums zijn niet nieuw in de filmwereld, maar bij Emma. zijn ze er toch nog altijd in geslaagd om dit zeer accuraat tot leven te brengen. De favorieten van de Academy zijn waarschijnlijk Mank en Ma Rainey’s Black Bottom, met de mode van respectievelijk de jaren dertig en twintig in Amerika. Mulan heeft dan weer soms te fantasierijke kostuums in een film die nochtans een realistische kant op ging, en Pinocchio dat niet per se boven de rest uit komt.

Persoonlijke favoriet: Emma.

Realistische favoriet: Ma Rainey’s Black Bottom (Netflix)

Makeup And Hairstyling

Door beide aspecten van het productieproces samen te voegen, is deze categorie nogal moeilijk omdat geen film er echt op beide vlakken bovenuit steekt. Ma Rainey’s Black Bottom, Mank, en Pinocchio zijn goed op beide vlakken, maar niet per se de beste in de aspecten apart. Emma. is dan weer fantastisch op het vlak van “Hairstyling”, maar steekt er niet bovenuit op het vlak van “Makeup”. Hillbilly Elegy is dan weer het tegenovergestelde, met een heel goede “Makeup”. Persoonlijk kies ik dan ook voor Emma., maar het is hoogstwaarschijnlijk dat de Oscar naar Ma Rainey’s Black Bottom gaat gaan.

Persoonlijke favoriet: Emma.

Realistische favoriet: Ma Rainey’s Black Bottom (Netflix)

Sound

“Sound” is misschien wel de makkelijkste categorie om een favoriet uit te kiezen. Alle films maken op een unieke gebruik van geluid, maar geen enkele films zorgen voor een ervaring zoals Sound of Metal. Het team achter de film zorgde voor een unieke ervaring om de kijker te verplaatsen in de wereld van de doven, en die daardoor echt bijdraagt aan de kwaliteit en de ervaring van de film.

Persoonlijke favoriet: Sound of Metal (Amazon Prime Video)

Realistische favoriet: Sound of Metal (Amazon Prime Video)

Original Song

Bij de originele nummers probeer ik te kijken naar hoe het met de film werkt, én hoe goed het op zichzelf is. Persoonlijk spraken de meeste nummers mij niet echt aan, en wist de film ook niet echt een bijdrage te leveren om dit te verbeteren. “Husavik” is uiteindelijk toch de beste uit deze rij, al is de film niet per se fantastisch. Het heeft een zekere energie, die nog wordt versterkt door de film op zich. De Academy kiest waarschijnlijk voor “Speak Now” uit het fantastische One Night in Miami, een nummer dat voor mij niet meteen het hoogtepunt van de film was.

Persoonlijke favoriet: “Husavik” - Eurovision Song Contest: The Story of Fire Saga (Netflix)

Realistische favoriet: “Speak Now” - One Night In Miami (Amazon Prime Video)

Original Score

Dit jaar hebben we weer vijf fantastische soundtracks gekregen waaruit een moeilijke keuze moet gemaakt worden. Mank heeft een zeer typische jaren dertig Amerika soundtrack die wel goed gebruik maakt van elementen in de film. De soundtrack van Minari is dan weer simpel, maar zo emotioneel. Voor News of the World schreef James Newton Howard een vrij typische moderne western soundtrack, maar die zelfs op zichzelf nog altijd fantastisch klinkt. Soul heeft dan weer een zeer gevarieerde soundtrack die jazz en filmsoundtrack perfect combineert. Toch kies ik uiteindelijk voor de soundtrack van Da 5 Bloods. De score van Terence Blanchard wisselt perfect af tussen de zwaardere kopermomenten en de emotionelere momenten waar het hele orkest kan spelen. De film en soundtrack werken perfect samen, maar de soundtrack is op zichzelf ook fantastisch om naar te luisteren. Anderzijds zou het fantastisch zijn als de Academy kiest voor Soul of Minari, maar door haar liefde met Hollywood maakt Mank ook nog een kans.

Persoonlijke favoriet: Da 5 Bloods (Netflix)

Realistische favoriet: Soul (Disney+)