The Suicide Squad (2021) - Recensie

Het is geen geheim dat de eerste poging tot een Suicide Squad film in 2016 geen al te groot succes was, iets dat meer lag aan de inmenging van de studio dan aan regisseur David Ayer. Dit laatste zullen ze echter nooit toegeven, al bewijst de aanstelling van James Gunn het tegendeel. Anders dan Ayer kreeg Gunn zo goed als complete vrijheid om zijn verhaal te vertellen, met en zonder personages van de eerste film. In The Suicide Squad vervoegt Harley Quinn zich nogmaals, samen met superschurken als Bloodsport, Peacemaker en nog een aantal maffe misdadigers van de Belle Reve gevangenis, bij de supergeheime, superdonkere Task Force X als ze worden afgezet op het afgelegen, door vijanden bezeten eiland Corto Maltese. De film ziet dus de terugkeer van Margot Robbie, Joel Kinnaman, en Viola Davis, maar ook nieuwe, grote namen als Idris Elba, John Cena, en Michael Rooker.

The Suicide Squad is een knotsgekke film zoals enkel James Gunn er een kan maken, maar waarbij ik uiteindelijk toch een beetje op mijn honger bleef zitten. De film is sowieso al beter dan de vorige, iets waar regisseur David Ayer zelf compleet geen fout aan had natuurlijk, en ligt tegelijkertijd ook veel meer in lijn met de richting die Warner Bros. met haar DC franchise wil uitgaan. Een James Gunn film dus, en dat betekent veel humor, maar eigenlijk heb ik doorheen de film weinig gelachen. Ook al waren er enkele grappige momentjes met personages zoals Weasel, Peacemaker, King Shark, of Polka-Dot Man, echte hilariteit was er niet echt te vinden. Het enige dat echt goed aankwam was de emotionele kern rond Ratcatcher en Bloodsport, met vooral van Ratcatcher-actrice Daniela Melchior een fantastische performance. Zeker een plezante film met een fantastische visuele stijl, maar op een bepaalde manier had ik het nog wat beter verwacht. Als je de trailer hebt gezien, weet je eigenlijk al het meeste over de film en heb je de beste grappen al gehad.

★★★

The Suicide Squad is nu te bekijken in de bioscoop