My Salinger Year (2021) - Recensie

Film moet verkopen, het is misschien daarom dat biografische films nogal eens vaak gemaakt worden over bekende personen. Een verhaal of diepere betekenis moet de film meestal niet eens hebben, het is de persoon zelf die mensen naar de zalen lokt. Als er geen bekende persoon aanwezig is, is het tegenovergestelde waar. Je moet een verhaal hebben dat de kijker kan intrigeren, en uiteindelijk een indruk over dit waargebeurd feit achter laat. Hetzelfde is dus het geval voor My Salinger Year. Het verhaal van schrijfster Joanna Rakoff, geadapteerd door schrijver en regisseur Philippe Falardeau, toont ons de periode dat Rakoff als studente voor het agentschap werkte dat onder andere de bekende schrijver J.D. Salinger vertegenwoordigde. Het is een film waar je niet direct het label biografie zou op plakken, maar de titel wekt toch enige interesse. En dan met actrices als Sigourney Weaver en Margaret Qualley, lijkt My Salinger Year toch een mogelijkheid op succes te hebben.

Een paar minuten ver in My Salinger Year heb je even het gevoel dat er een Woody Allen-achtige film zit aan te komen, waardoor je de automatische reflex hebt om de film direct af te zetten. Gelukkig is dit allesbehalve het geval, maar daarnaast is er ook niet echt iets van spanning, humor, of actie te vinden in deze biografische film. Als we toch een label op My Salinger Year moeten plakken, voelt de film voornamelijk aan als een coming-of-age verhaal. Niet het typische plot in de middelbare school, maar wel over een moment later in het leven waarop je echt moet zoeken wie je bent en wat je wil doen. Maar de film maakt dit verhaal niet direct entertainend of emotioneel. Ondanks degelijke performances van onder andere Sigourney Weaver en Margaret Qualley, zorgt deze eentonigheid ervoor dat het verhaal niet helemaal tot zijn recht komt.

★★1/2

My Salinger Year is nu te bekijken in de bioscoop