Free Guy (2021) - Recensie

Ryan Reynolds is de voorbije jaren uitgegroeid tot misschien wel een van de beste en populairste komische acteurs die in Hollywood te vinden zijn. Zijn reputatie als algemeen goed persoon weerhoudt hem er echter niet van om in tot nu toe voornamelijk rollen in R-rated komedies te vertolken. Zijn nieuwste film bij 20th Century Studios, die natuurlijk overgenomen werd door Disney, is echter een actiekomedie voor het hele gezin. Deze film van regisseur Shawn Levy, bekend van films als Night at the Museum en Real Steel, vertelt het verhaal van een bankbediende die ontdekt dat hij eigenlijk een NPC is in een brutale, open-wereld videogame. Het script komt alleszins van toptalent binnen Hollywood, met The Addams Family en The Christmas Chronicles schrijver Matt Lieberman, en Zak Penn, schrijver van kaskrakers als Ready Player One, The Avengers, X-Men 2, en nog vele meer. Reynolds is natuurlijk het boegbeeld, maar met Jodie Comer, Taika Waititi, Joe Keery, en Lil Rel Howery heeft Free Guy nog heel wat meer talent in de aanbieding.

Uiteindelijk is Free Guy misschien wel een van de meest positieve, entertainende films die je dit jaar zult zien. Hoewel ik meer gelachen heb dan bij eender welke andere film dit jaar, had het nochtans snel anders kunnen uitdraaien door het eigenlijk vrij typisch verhaal. Maar het is dankzij Ryan Reynolds, die elke film waarin hij meespeelt beter maakt, of het nu rated R is of niet, dat de film toch die charme en humor heeft. Natuurlijk heeft Free Guy nog altijd enkele mindere aspecten, met Lil Rel Howery in de typische rol van de zwarte beste vriend, en het overmatig gebruik van reactiebeelden van echte streamers. En ondanks een gebrek aan representatie, en naast de fantastische Jodie Comer meer vrouwelijke personages van betekenis, is Free Guy nog altijd een van de plezantste films van dit jaar, met een hele lading cameo's, easter eggs, entertainende actiescenes, en een opvallend liefdesverhaal.

★★★1/2

Free Guy is nu te bekijken in de bioscoop

Vorige
Vorige

Candyman (2021) - Recensie

Volgende
Volgende

The Green Knight (2021) - Recensie