Benediction (2021) - Recensie

Er zijn verschillende manieren om een biografisch verhaal op het grote scherm aan te pakken: lineair of non-lineair, een heel levensverhaal of slechts een specifiek moment uit een leven, ... . Alles hangt natuurlijk af van het krachtige verhaal dat men wil vertellen. Voor zijn biografie van de Engelse dichter en soldaat Siegfried Sassoon koos regisseur en schrijver Terence Davies ervoor om in BENEDICTION het fascinerende levensverhaal op een gecombineerde manier aan te pakken. De jongere versie van Sassoon wordt vertolkt door acteur Jack Lowden, met Peter Capaldi als de oudere man. Daarnaast zijn in de cast ook nog acteurs te vinden als Ben Daniels, Kate Phillips, Gemma Jones, Anton Lesser, en Jeremy Irvine.

Met vele van Sassoon’s gedichten als leidraad springen we doorheen de film tussen de latere jaren van de dichter en zijn jongere jaren, van de Eerste Wereldoorlog tot de weelde van de jaren twintig. Maar combineer dit nog eens met de vele archiefbeelden uit de Eerste Wereldoorlog die eveneens doorheen de film gebruikt worden, en je krijgt een verhaal met een structuur dat voor mij toch vrij rommelig aanvoelde. De cinematografie en productie weet deze fouten nog enigszins te compenseren, maar niet genoeg om toch met een wat verward gevoel buiten te komen. Ondanks de gelaagde, emotionele performance van vooral Jack Lowden als Siegfried Sassoon, was het dus soms moeilijk om emotioneel mee te zijn met een verhaal dat eveneens haar thema's niet goed wist te structureren. Van zijn aversie tegenover de oorlog als soldaat, tot zijn leven als homo in de jaren twintig en dertig, is BENEDICTION vaak een zwaar en triest verhaal, dat soms toch ook nog wat grappig weet te zijn. Voor mij was het voornamelijk een voorbeeld van hoe moeilijk het is om iemand hele leven te beeld te brengen, en hoe belangrijk een duidelijk afgebakende structuur daarin wel niet is.

★★★

Benediction is nu nog te bekijken op het Film Festival Gent