Annette (2021) - Recensie

Zoals de film al vaak beschreven is de voorbije maanden, is Annette een knotsgekke en wat surrealistische film. Voor veel films is dit een teken dat er iets goed is, maar dat is hier echter niet het geval. Van de Franse regisseur Leos Carax en geschreven door de muziekgroep Sparks, bestaande uit de broers Ron en Russel Mael, is Annette een "rock"-musical die kraakt langs alle kanten. In het verhaal van de film hebben een stand-up comedian en zijn vrouw, een bekende operazangeres, een tweejarige dochter met een verrassende gave, maar de faam wordt snel een probleem. Met Marion Cotillard en Adam Driver heeft de film alleszins twee enorme sterren om de film te promoten, met deze laatste die ook als producent aan de film meewerkte. Voor ons is er natuurlijk een andere dimensie, namelijk dat een deel van de film in België is opgenomen. Zo zullen aandachtige kijkers onder andere zangeres Angèle en acteur Wim Opbrouck kunnen spotten in Annette.

Allereerst is er al het verhaal en de structuur zelf, die compleet van de hak op de tak springen. Je voelt echt dat deze twee muzikanten niet die ervaring als schrijver hebben, met als resultaat een film die zeker een uur te lang is. Je zou dan denken dat het musical-aspect van Annette wel goed is, maar ook daar klinkt het alsof ze eens één keer naar een musical geluisterd hebben, en dachten dat ze dat ook wel konden. Aan de hand van simpele pianobegeleiding krijg je constant dezelfde melodietjes te horen, met ruwe zangstemmen die er vaak compleet naast zitten. Het zijn ook vaak de simpele dingen die zouden moeten werken, maar dat juist niet doen, zoals Adam Driver als een "komiek" die eigenlijk absoluut niet grappig is. Als kijker weet je gewoon niet hoe je je moet voelen. Annette voelt dan ook niet eens aan als een verhaal, gewoon scenes die elkaar opvolgen.

En dan hebben we het nog niet eens gehad over de productie. Op bepaalde momenten krijg je fantastisch gefilmde beelden, en op andere momenten brakke, slecht verlichte greenscreen-beelden die ze op Youtube beter kunnen. Als ze de bedoeling hadden om dingen er om een artistieke reden slecht te doen uit zien, zijn ze er echter enkel in geslaagd om beelden er brak te doen uit zien. Enkel de manier waarop de dochter als een pop in beeld werd gebracht, vond ik een geniaal element. Ze hadden dan ook meer moeten inzetten op deze theaterachtige stijl. Ik kan het dan ook niet vatten dat deze film de openingsfilm van het festival van Cannes was, en dat ik tot nu toe niemand er eigenlijk iets slechts over heb horen zeggen. Maar uiteindelijk is Annette gewoon het perfecte voorbeeld van een film waarvan de trailer simpelweg beter is dan de film zelf.

★★

Annette is nu te bekijken in de bioscoop