Altered Carbon: Seizoen 2 - Recensie

Een van de grootste Netflix hits van twee jaar geleden was zeker de serie Altered Carbon. De sci-fi serie met in de hoofdrol Joel Kinnaman (Suicide Squad) wist de massa te overtuigen met haar filosofische, R-rated actiereeks. Hoewel het voor velen misschien de combinatie van naakt en geweld was die ze aantrokken tot Altered Carbon, had het eerste seizoen een geweldig diep verhaal samen met goede personages en acteerprestaties. Het einde van dat seizoen ronde het verhaal mooi af en zette tegelijkertijd een tweede seizoen op. In dit tweede seizoen gaat Takeshi Kovacs in een nieuw lichaam of "sleeve" op zoek naar zijn dood gewaande liefde Quellcrist Falconer. De rol van Kovacs wordt in dit nieuwe seizoen vertolkt door acteur Anthony Mackie (Captain America: Winter Soldier). Opgepast, deze recensie bevat spoilers voor beide seizoenen van Altered Carbon.

Met de hoeveelheid lof dat het eerste seizoen kreeg, wordt het moeilijk om het niveau ervan te evenaren in haar opvolger. Nu dat het er twee jaar later eindelijk is, blijkt dit inderdaad het geval te zijn. Niet dat het slecht is maar er zijn verschillende elementen die niet op hetzelfde niveau waren als ervoor. Het verhaal speelt zich zo goed als compleet af op Kovacs' thuisplaneet, voornamelijk beperkt tot de hoofdstad en het nabijgelegen bos en meer. Hierdoor voelt het seizoen zoveel kleiner aan. Op aarde voelde de wereld zo groot en imposant aan terwijl ik nu eerder op mijn honger bleef zitten. De dynamieke wereld van Altered Carbon was er niet meer en dat vond ik jammer. Met haar achte afleveringen was het echter wel korter en dus beter verpakt. Tien afleveringen, zoals in seizoen één waar ook al enkele mindere momenten waren, zou te veel zijn geweest.

Hoewel het voornamelijk de hoofdpersonages zijn die een show maken, vind ik de zijpersonages minstens even belangrijk. Ortega, Elliot, Reileen en Poe waren enkele van de beste elementen uit het eerste seizoen. Poe zien we nog terug maar Ortega en Elliot zijn komen jammer genoeg niet meer terug. De nieuwkomers vangen dit echter niet goed genoeg op. Nieuwe personages zoals Trepp en Danica, gespeeld door Simone Missick en Lera Loren respectievelijk, krijgen niet eenzelfde diep verhaal als hun voorgangers. Het is zeker niet de fout van de actrices, die alles met het personage doen wat ze kunnen, maar het heeft gewoon zo veel gewicht in het verhaal. Als we de personages van vorig seizoen toch zien, voelde ik een golf van vreugde. Dat is nu eenmaal het gevaar met een vervolg met compleet nieuwe personages. Je gaat ze automatisch vergelijken en vaak loopt dat niet goed

De elementen waar Altered Carbon wat bekend maar ook berucht voor was, waren de naakte lichamen, drugs en geweld. Naar deze twee eersten moet er echter niet al te veel meer gezocht worden. Terwijl voordien in elke aflevering wel een compleet naakte vrouw te zien was, is dit zo goed als compleet afwezig in dit seizoen. Kovacs neemt bijvoorbeeld ook geen drugs ofzo meer zoals hij voordien al wel eens vaker deed. Het lijkt alsof ze toch wel wat kritiek hebben gekregen en dat nu proberen bijwerken. Het maakt de serie uiteraard niet minder goed maar als je de twee langs elkaar legt is het wel erg opvallend. Op het vlak van actie had het soms ook wat meer mogen zijn voor mij. Ik heb het gevoel dat Joel Kinnaman veel meer te doen kreeg dan Anthony Mackie. Natuurlijk is dit ook een gevolg van het verminderd aantal afleveringen.

Een van mijn favoriete elementen uit Altered Carbon is de filosofische insteek. Met vragen rond mortaliteit en het eeuwige leven, was het eerste seizoen zoveel meer dan enkel naakte vrouwen. De instelling van mensen die het eeuwige leven in hun handen hadden ten opzichte degenen die ernaar streefden of het niet wilden, zorgde voor een zeer fascinerend scenario. Maar deze insteek miste ik nu wel wat. Er wordt nog altijd met diepere thema's gewerkt. Het gaat nu vooral om de gevolgen van kolonisatie en de geschiedenis van de Elders, de aliens waar de levensverlengende technologie vandaan kwam. Maar deze worden niet goed genoeg uitgewerkt om echt een draad te zijn doorheen het seizoen. Het is daarentegen meer een zoektocht die niet vooruit lijkt te gaan. Het hele Stronghold verhaal is interessant maar voor mij wordt het te fel uitgemelkt.

Altered Carbon wordt al wel eens voor de grap vergeleken met Doctor Who: eenzelfde persoon in een ander lichaam. Het verschil is dat het karakter in Altered Carbon hetzelfde blijft, het is nog gewoon dezelfde persoon. Anthony Mackie's Tekashi Kovacs is wel niet honderd procent zoals Joel Kinnaman's Kovacs, maar zij zijn dan weer anders dan Will Yun Lee's Kovacs. Net als bij Doctor Who zal uiteindelijk iedereen wel zijn eigen, favoriete acteur hebben voor Takeshi Kovacs. Mijn favoriete personage bleef uiteindelijk Poe. Zijn diepte als personage blijft bestaan en versterkt zelfs nog doorheen het tweede seizoen. Toch had ik toch een zure smaak in mijn mond na dit tweede seizoen. Met hints naar een derde, vraag ik mij af of dit wel een goed idee is.

★★★

Altered Carbon S2 is vanaf nu te zien op Netflix

Vorige
Vorige

Dark Waters - Recensie

Volgende
Volgende

Throwback - Dark City