The House with a Clock in Its Walls - Non-Spoiler Review

The-House-with-a-Clock-in-Its-Walls_Poster.jpg

The House with a Clock in Its Walls vertelt het huiveringwekkende verhaal van de 10 jaar oude Lewis (Owen Vaccaro) die na de dood van zijn ouders gaat leven met zijn nonkel (Jack Black) en zijn buurvrouw (Cate Blanchett) in een krakend, oud huis met een mysterieus tikkend hart. Maar het slapende gelaat van zijn nieuwe thuisstad wordt tot leven gewekt door een geheime wereld van warlocks en heksen wanneer Lewis per ongeluk iemand uit de dood ontwaakt.Sinds enkele jaren kent Jack Black een revival in zijn carrière te beginnen met de komische en enge kinderfilm Goosebumps. Met de rol van norse maar grappige schrijver wist hij zich zelf terug relevant te maken na zijn groot succes in het begin van de jaren tweeduizend. Met een rol in Jumanji, de sequel op het origineel, weet hij zijn succes precies door te trekken. Hoewel hij niet meespeelt in de sequel van Goosebumps, gaat hij wel verder in het genre van de jeugd-horror met Te House with a Clock in Its Walls. De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van John Bellairs en werd voor de film geadapteerd door Eric Kripke, bekend van de Boogeyman films en de serie Supernatural. De regisseur van de film is bekend horror-regisseur Eli Roth, bekend van Hostel en The Green Inferno, die met deze film zich voor het eerst waagt aan een film geschikt voor kinderen. Anders dan zijn gewoonlijke bloederige schreeuwfilms, wil hij met deze film het genre aan een nieuwe generatie introduceren.De film voelt dan ook aan als een cocktail van Harry Potter en Doctor Who. Magie speelt een grote rol in de film. Het is een nieuwe wereld die geïntroduceerd moet worden met spreuken, grote en stoffige boeken, verschillende magische en angstaanjagende wezens en magische gadgets die de wereld nog wonderlijker maken. In deze wereld wordt een jongen geïntroduceerd die geen idee had van het geheim in zijn familie. De parallelen met het werk van JK Rowling en de bijhorende film zijn zeker te maken. Maar anderzijds is de sfeer toch wat anders en heeft het een groot Doctor Who gehalte. De langslopende Britse serie was ook bedoeld als een reeks om kinderen toch wat te doen huiveren tijdens de vele avonturen. Enge monsters zoals tot leven gekomen standbeelden of mannequins gaf kinderen al een toets van het genre maar goed ondersteund met een grote dosis humor. Deze sfeer is ook terug te vinden in The House with a Clock in Its Walls. De film zit vol avontuur en ontdekking met fantastische humor maar het weet toch om mensen van jong naar oud te laten bibberen van tijd tot tijd. Jumpscares zijn zoals altijd aanwezig maar Roth weet ook goed de spanning op te bouwen naar een knallend einde.Maar uiteindelijk is de film in de eerste plaats gemaakt voor kinderen ook al liet het deze twintiger toch ook wel schrikken. Roth wilde duidelijk een jongere generatie laten proeven van wat horror, zonder het gebruikelijke bloed en grafisch materiaal. Om de angstige sfeer wat op te lichten is vooral de immer grappige performance van Jack Black cruciaal. Maar naast zijn komisch talent weet hij ook wat diepte te brengen aan de film. Cate Blanchett is een aangename verassing in deze film maar zoals verwacht speelt ze haar rol fantastisch als de aangename buurvrouw. De jonge acteur Owen Vaccaro doet zijn best om de film te dragen maar slaagt daar niet helemaal in. Hoewel zijn performance niet altijd even goed is weet hij wel de verwondering van de film uit te dragen. De film wordt eerder gedragen door de Black en Blanchett dan door de kindacteurs.  Maar het is uiteindelijk een kinderfilm waardoor de acteerprestaties natuurlijk niet van Oscarniveau gaan zijn. Visueel was het een schauwspel met mooie CGI en camerawerk. 3D is zeker een optie.Maar The House with a Clock in Its Walls biedt misschien zelfs één van de belangrijkste zaken, een gevoel van wonder en avontuur.  Voor jong en oud biedt de film een goede ontsnapping met humor en een beetje horror. Hiermee hopelijk de eerste stap gezet naar een kindvriendelijke horror- en avontuurfranchise die nog vele jaren kan mee gaan.

Vorige
Vorige

The Nun - Non-Spoiler Review

Volgende
Volgende

Tom Clancy's Jack Ryan (S1) - Recensie