Stranger Things Seizoen 2 - Spoiler Review

Het is 1984 en de inwoners van Hawkins, Indiana zijn nog altijd niet bekomen van de horror's van de Demagorgon en de geheimen van Hawkins Lab. Will Byers is gered uit de Upside Down maar een groter en sinister wezen bedreigd nog steeds zij die het overleefden. Stranger Things is een Netflix serie gecreëerd door Matt en Ross Duffer. Het tweede seizoen kwam uit op 27 oktober 2017.Stranger Things is een fenomeen. Vooral in Amerika. Het doet vele mensen terugdenken aan hun kindertijd in de jaren '80 en anderen grinniken naar de referenties die ze wel kennen. Maar naast al deze emotionele banden naar vervlogen tijden, is Stranger Things natuurlijk ook één van de beste avontuurlijke fantasy series en één van de grootste hits van Netflix. Ondanks al dit heeft het mij lang geduurd om ook maar het eerste seizoen uit te kijken. De serie liep te traag en ik geraakte niet gehecht aan de personages. Mij kon het echt niet boeien. Een week voor de langverwachte première van het tweede seizoen, werd ik uitgenodigd voor een binge van de nieuwe afleveringen. een mens wil natuurlijk niet achterblijven dus zette ik mij terug aan het scherm om de onafgewerkte vijf afleveringen te bekijken.Wat ik een jaar eerder niet zag, sloeg mij nu in het gezicht. De opbouw van verhaal en personages, de spanning ... plotseling werd ik de grootste Stranger Things fan. In de tweede helft van dat eerste seizoen kwam alles los en groeiden de personages aan mij om nooit meer los te laten. Ik was klaar voor meer.Ik had dan ook veel schrik dat dezelfde problemen mij deze keer zouden opvallen. Maar het voordeel was dat ik deze keer al gehecht was aan de personages, wat ik voor het eerste seizoen niet was. En dat was ook wat gebeurde. Het is nog altijd een trage serie met veel 'character building' dat pas echt los komt in de tweede helft. Maar je geeft om de personages waardoor je blijft kijken. Dat maakt de serie dan ook zo goed. Je kijkt niet speciaal voor de actie en de monsters maarde kijker blijft aan de buis gekluisterd om te zien hoe de personages met alle hun omstandigheden omgaan en dat drijft het verhaal. Bijna toevallig zijn er monsters en superkrachten. En dat is dan ook niet voor iedereen. Ik heb al mensen gehoord die de serie te saai vinden of zich niet konden vinden in het verhaal. Nochtans is de serie niet te lang, anders dan sommige Netflix shows, met een gezonde negen afleveringen, één meer dan het vorige seizoen. Met afleveringen tussen de drie kwartier en het uur, heeft Stranger Things genoeg tijd om haar verhaal te vertellen.Alle bekende personages zien we dan ook terugkomen. Will is gered uit de Upside Downen herenigd met zijn familie en vrienden, en alles lijkt normaal te zijn in Hawkins. Hiernaast zien we enkele nieuwe personages geïntroduceerd worden. Bob Newby, gespeelt door Sean Astin, is de nieuwe vriend van Joyce Byers, Dr. Owens, gespeelt door Paul Reiser, is de dokter die Hawkins Lab heeft overgenomen en Joyce en Hopper probeert te helpen, en ten laatste Max en Billy Hargrove, gespeelt door Sadie Sink en Darce Montgomery, zijn twee nieuwe leerlingen in Hawkins. Toen deze nieuwe personages werden geïntroduceerd had ik direct schrik dat één ding het hele verhaal ging overnemen: love triangles. In totaal worden er drie love triangles aangekondigd die bijna alle personages omvatten en hierrond kan ik dan ook het hele seizoen analyseren. Er is de groep rond Nancy met Jonathan en Steve, de groep rond Joyce met Hopper en Bob en één van de nieuwste is de groep rond Max met Lucas en Dustin (en een beetje Mike?). Enkel Will, Mike en Eleven blijven hierdoor gespaard. Tot mijn grote blijdschap heeft dit het seizoen wel nooit gedomineerd. Het vormde wel een basis voor veel verhaalelementen maar het werd nooit zo opvallend dat het storend werd. Joyce en Hopper brengen bijna het hele seizoen samen door en worden in de serie dan ook soms vergist als een koppel. Bobzweeft er altijd een beetje rond maar nooit storend. Hij krijgt wel nog enkele coole momenten voor hij gedood wordt door enkele demo-dogs en was één van mijn favoriete nieuwe personages. De liefdesperikelen rond Nancy zijn er al sinds het eerste seizoen en verdeeld de fans in een Steve-kamp en een Jonathan-kamp. En ik was in het Jonathan-kamp, alles sinds dat dacht ik. Ik was geen fan van Steve in het eerste seizoen. Hij was lame en ik vond hem Nancy niet waardig. Maar nu was hij beter. Zijn twee vrienden van weleer liepen hem niet meer achterna en hij verzette zich tegen de macho Billy tegenover de school. Maar toch groeien Nancy en Jonathan meer naar elkaar. Net zoals in het eerste seizoen gaan zei samen op een missie, deze keer om een geheim achter Hawkins Lab en de dood van Barb te ontmaskeren. Door deze zoektocht komen deze twee eindelijk samen. En dan blijft Steve achter maar toch niet helemaal want hij vindt een lotgenoot in Dustin. Met de introductie van Max in Hawkins, vallen Lucas en Dustin direct op haar door haar game capaciteiten en haar status als buitenstaander. Ze proberen Max direct te introduceren in hun groep tegen de wil van Mike die haar ziet als een vervanging van Eleven. Uiteindelijk brengen ze Max en Lucas naar elkaar en hebben zei hun eigen verhaallijn naar elkaar toe tijdens het seizoen. Dustin probeert ook maar gaat in de fout door een kleine Demagorgon op te voeden om indruk te maken maar vangt uiteindelijk bot bij Max. Ik was blij voor Lucas maar ook omdat hierdoor Dustin één van de beste verhaallijnen uit het seizoen kreeg. Heel zijn jacht op zijn ontsnapte Demagorgon met Steve was legendarisch en de band die ze tijdens het seizoen ontwikkelden is hartverwarmend. Door deze transformatie en zijn band met Dustin is mijn mening oer Steve helemaal veranderd. En Dustin kan eindelijk cool zijn en de leiding nemen.Van de centrale groep zien we Lucas en Dustin eigenlijk hun eigen weg gaan terwijl Will en Mike eigenlijk het hele seizoen aan elkaars zijde doorbrengen. Will schijnt niet helemaal herstelt te zijn van zijn tocht naar de Upside Down en nog een sterke band met de plaats te hebben. Uiteindelijk weet het dreigende wezen uit de Upside Down hem te bezetten en over te nemen. Mike blijft aan zijn zijde terwijl ze het plan van het wezen te achterhalen en hierdoor mensen te redden samen met Joyce en Hopper. Dit is de ruggengraat van het seizoen en fantastisch uitgevoerd. doordat Will in het eerste seizoen weinig te doen had, wist ik niet wat de acteur in zich had. Maar zijn acteerprestaties waren geniaal en samen met Mike, Joyce, Hopper en Bob bleef de spanning erin. Maar waar is Eleven? Wel, zij had jammergenoeg de minste verhaallijn van allemaal. We zien al in het begin dat ze na het einde van vorig seizoen al snel ontsnapte uit de Upside Down en dan na een tijdje in de buiten overlevend in de koude, opgevangen en ondergebracht werd door Hopper. Al de tijd sinds het laatste seizoen woonde Eleven samen met Hopper in een hut in het bos. Pas op het einde van het seizoen herenigd ze terug met de andere personages. Doorheen het seizoen gaat ze wel op zoek naar haar moeder en naar haar een van de andere overlevenden van Hawkins Lab maar deze momenten bevatten nooit de energie van de rest. Vooral de standalone aflevering met haar zogenaamde zus valt wat stil en wordt door veel mensen gehaat terwijl ik ze wel leuk vond maar niet fantastisch. Op het einde heeft ze dan wel haar groots moment maar het voelt goedkoop.Algemeen was het een goed seizoen en ik zou zelfs zeggen dat ik het beter vond dan het eerste omdat ik al gehecht was en dat dus niet meer moest doen in de eerste helft. Vele personages hebben een beter verhaallijn dan in het eerste seizoen en hebben ook zelfstandig maar zaken te doen. Het is natuurlijk jammer van dat Eleven eigenlijk ingetoomd moest worden voor een heel seizoen maar nu iedereen terug weet dat ze terug is, hoop ik dat het volgende seizoen op dit vlak beter gaat zijn. Ik geef Stranger Things Seizoen 2 een 9/10 en ik kan niet wachten op Seizoen 3.