Un Monde (2021) - Recensie

Weinig film hebben mij ooit zo persoonlijk weten te raken als Un Monde van de Belgische regisseuse en schrijfster Laura Wandel. Het verhaal draait rond Nora, een meisje op haar nieuwe school die opmerkt dat haar oudere broer gepest wordt. De hoofdrol is weggelegd voor de jonge acteurs Maya Vanderbeque en Günter Duret, met onder andere actrice Laura Verlinden. De film speelde het voorbije jaar al op verschillende filmfestivals, en won daar ook al enkele prijzen. Un Monde had haar Belgische première daarna op het Film Fest Gent, en is nu enkele dagen later ook al in de bioscoop te bekijken.

Als iemand die zelf jarenlang gepest is geweest doorheen de schooljaren, was het enorm confronterend om dit zo realistisch op het grote scherm afgebeeld te zien, maar tegelijkertijd ook zeer fascinerend. Ik heb iemand de film zien beschrijven als een gevangenisthriller, een beschrijving die er niet al te ver naast zit. Un Monde toont de harde schoolwereld, op en naast de speelplaats, in al haar wreedheid en met de machteloosheid of apathie bij leerkrachten. Combineer dat met een complexe relatie tussen een broer en zus, en je krijgt een zeer pakkend verhaal. In al dit steekt de performance van Maya Vanderbeque als Nora er bovenuit. Om de emotie nog sterker te doen overkomen, heeft Wandel ervoor gekozen om de camera nooit weg te halen van het hoofdpersonage, zelfs als iemands anders aan het praten is. Dit zorgt ervoor dat we als kijker alle emotie mee krijgen terwijl Nora harde keuzes moet maken. Hoe Vanderbeque als piepjonge actrice deze film zo goed wist te dragen, is magistraal. Un Monde is een ruwe, harde film, met niet direct de beste cinematografie, maar een film die je zeker niet onbewogen laat. En als je al eens zou terugdenken aan de goede, oude tijden op school, schiet Un Monde deze fantasie direct neer.

★★★★

Un Monde is vanaf nu te bekijken in de bioscoop